== Titel ==
Gezond wantrouwen tegen onzekere genetica
== Omschrijving ==
Bioloog Miedema sust dat transgeen ingrijpen niet gevaarlijk is. Lily Eijsten is het volstrekt oneens met hem en dient van repliek.
Artikel onder de rubriek Opinie in het Agrarisch Dagblad van 22-11-1996
== Auteur(s) ==
* Eijsten, Lily
== Uitgever ==
Agrarisch Dagblad
== Volledige tekst ==
Gezond wantrouwen tegen onzekere genetica
Bioloog Miedema sust dat transgeen ingrijpen niet gevaarlijk is. Lily Eijsten is het volstrekt oneens met hem en dient van repliek.
Lily Eijsten uit Amsterdam ageert al geruime tijd tegen genetische manipulatie van landbouwgewassen.
—-
Na lezing van het artikel van bioloog R Miedema in het Agrarisch Dagblad van 2 november moet ik wel reageren op het gebrek aan kennis dat hij laat zien over de feiten met betrekking tot gmo’s (genetisch veranderde organismen) en herbiciden.
De commotie waar hij op doelt wordt deels veroorzaakt door de onbekendheid met de materie van het grote publiek, deels door wat via voornamelijk buitenlandse rapporten tot ons komt en voor een deel door geruststellende mededelingen van de fabrikanten van herbiciden. Wij, nuchtere Hollandse consumenten, krijgen dan gewoon argwaan.
Voorlichting van de overheid is er niet en is ook moeilijk te geven op dit moment. De overheid richt zich ook via officiële aankondigingen tot de Nederlandse bevolking om commentaar te krijgen op de toelating van de gmo’s op de markt, respectievelijk toelating tot het doen van proeven. Er zijn weinigen, die de overheid steunen in hun moeilijke beslissingen.
Een publicatie waar velen en ook de overheid aan refereren is het boekje Glyfosaat, uitgegeven onder auspiciën van de Wereldgezondheidsraad (WHO) in 1994. Een onderzoek van het Centrum voor Landbouw en Milieu heeft bezwaren tegen transgene soja ongegrond verklaard. Er kan zo veel “verklaard” worden, maar is ook bewezen dat transgene producten ongezond zijn? Hersenbeschadiging en nierafwijking merkt men pas veel later op en zijn blijvend. Deze feiten werden door gerenommeerde wetenschappers aan het licht gebracht.
In dit verband noem ik hieronder de conclusie naar aanleiding van het WHO-rapport Glyfosaat door Kiwa, het kwaliteitscontrole-instituut op waterleidinggebied: “Op grond van de beperkte gegevens en de gemaakte aannames moet voorlopig worden aangenomen dat de gevonden concentraties glyfosaat en ampa waarschijnlijk geen gezondheidsrisico vormen voor de mens.” Aan dit rapport wordt door velen gerefereerd als het erom gaat aan te geven hoe betrouwbaar die gmo’s zijn. Die gevonden concentraties glyfosaat en ampa zijn afkomstig van het gebruikte herbicide (over ampa lopen nog onderzoeken). Bij toepassing van gmo’s straks lopen die concentraties ongetwijfeld op.
Zoals iedereen kan lezen, is er geen enkel overtuigend bewijs aangevoerd om met een gerust hart ‘novel fond’ te eten. Maar als een kleine groep niet aan de bel zou trekken, krijgen we dat ‘novel fond’ allemaal door onze strot geduwd. Het zou een aanfluiting voor onze democratie zijn als bezorgde consumenten hun stem niet zouden mogen laten horen. Wij willen keuzevrijheid.
Miedema voert aan dat de herbicide-resistente soja identiek is aan het gangbare product. Dit is pertinent niet waar. In transgene soja is het glyphosate oxidoreductase (gox) gen ingebracht, dat in de plant het genproduct glyphosate oxidoreductase vormt. Dit is geen minimaal verschil. Waar is het bewijs dat dit gen-product gebagatelliseerd kan worden? Het zou ook onderhevig moeten zijn aan normering. Monsanto heeft voor deze normering vrijstelling gevraagd.
Bij gebruik van glyfosaat is de teler beperkt in de mogelijkheden van het herbicide-gebruik en kan geen breed spectrum herbicide toepassen. Men kan nu op elk moment glyfosaat gebruiken en dat garandeert niet een minder gebruik. Het kan ook voorkomen dat extra gespoten moet worden bij bijvoorbeeld vochtig weer.
Milieuvriendelijk? Rapporten tonen aan dat het de spermakwaliteit aantast. Dit is al jaren bekend en geldt overigens niet alleen voor glyfosaat. Aardig is ook dat de prijs van glufosaat in de VS gehalveerd werd. Monsanto komt ook met versies van de transgene soja – Roundup Ready soybeans – en zegt: “Companies and products that may compete with Roundup after the patent expires are identified.” (Chemical Marketing Reporter, 10 juni 1996).
Schoffelen is wel erg primitief. Er zijn in het buitenland machines ontwikkeld die heel efficiënt kunnen werken in Nederland, en dit land willen wij graag zo schoon mogelijk houden. Het erosieprobleem is groot. Maar moet dat dan maar vervangen worden door gezondheidsproblemen?
Zo vragen de zuivelbedrijven zich af welke ongezonde stoffen in melk terechtkomen. Antwoord krijgen ze niet. De veeboeren moeten maar zorgen dat de melk vrij is van gifstoffen. Misschien kan bioloog Miedema er bewijzen voor leveren dat in melk geen spoor van herbiciden te vinden is en kent hij onderzoeken op dit gebied en weet hij dat EPA hogere toleranties geeft voor sojapeulen (veevoer) dan voor de boon.
Gelukkig ontdekken de grote bedrijven waar hun verlies zou kunnen zitten. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Rabobank Nederland geeft in haar boek The World Seed Market inzicht in de wereldomspannende zaadmarkt en legt de nadruk op kostenbesparingen en het grote marktaandeel in de huidige verzadigde markt.
De consument heeft het laatste woord. Die wenst geïnformeerd te worden over hetgeen hij eet en wenst niet gesust te worden met mededelingen van herbicide-fabrikanten dat het allemaal gezond is. Men verlangt bewijzen dat het gezond is. Heel moeilijk! Uiteindelijk gaat het om stoffen die tot de organofosfaten behoren – oorspronkelijke oorlogsgassen.
Er is hierover weinig informatie en er zijn nu te weinig proeven gedaan om een voor de consument en industrie wegens keuzevrijheid zo belastende toelating op de markt te rechtvaardigen.
Archief TSS: Bezwaarschriften en commentaren van Lily Eijsten.