Commentaar op een artikel waarin de schrijfster het heeft over de nauwkeurigheid, gerichtheid en voorspelbaarheid bij genetisch modificatie en over die fantastische gele rijst
Amsterdam, 1 Maart 2000
Mevr. Schneider schrijft over nauwkeurigheid, gerichtheid en voorspelbaarheid bij genetische modificatie en over die fantastische gele rijst, waar we echt op zaten te wachten.
Opmerkingen hierover: De risico’s van genetische modificatie komen BOVENOP de risico’s van traditionele, niet ernaast, en zijn niet vergelijkbaar.
Het gaat nooit om het inbrengen van één gen, maar het gaat altijd om een trits van genen (Promotor van het merkergen, het merkergen zelf en de Terminator van dit gen; en Promotor van het gen met de gewenste eigenschap, het gen met de gewenste eigenschap en de Terminator daarvan).
Deze genen kunnen alleen maar overgebracht worden met behulp van een plasmide, welke nog talloze andere genen bevat.
Resultaat is onvoorspelbaar – zie de Avebe-aardappels, welke naast die veranderde zetmeelsamenstelling een veranderde bloeiwijze en bladvorm hebben.
Wat te denken bij “nauwkeuriger” wanneer b.v. bij d Amylopectine aardappels Apriori en Apropos tritsen van 4 à 6 complete plasmiden met talloze genen, waaronder een gen voor Amikacine resistentie, onbedoeld ingebracht zijn.
Dat is niet nauwkeuriger, dat is gokken. Wat te denken bij de voorbeelden, waarbij slechts fragmenten van genen ingebracht werden (gox-gen, ampR-gen).
Over voorspelbaarheid gesproken: dat de Amylopectine aardappel andere raskenmerken zou krijgen (bladvorm, bloeiwijze). Was dat voorspeld? En nauwkeurig ingericht?
Mevrouw Schneider kletst maar wat.
Gele rijst: een oplossing voor een probleem? Andere, eenvoudiger strategieën zijn:
- Geen witte rijst, maar ongepelde zilvervliesrijst. In de pel van de rijstkorrel zit voldoende vitamine A.:
- De pel van de rijst in de voedselketen gaan verwerken;
- Rijst laten kiemen en de gekiemde rijst als groente eten.
Allemaal zeer eenvoudig en efficient en we hebben echt geen gele gemodificeerde rijst nodig, met zijn nadelen en onzekerheden.:
- Gele rijst met zijn merkergenen, die gezondheidsrisico’s geven door de trits van genen die zijn aangebracht.
- Met ieder nieuw gen wordt er een extra eiwit ingebracht met de risico’s van o.a. allergeniciteit en de risico’s van antibiotica-resistentie-genen.
J. van der Meulen, L. Eijsten.
Archief TSS: Bezwaarschriften en commentaren van Lily Eijsten.