Waardig omgaan met de aarde door W. Braakman

Naar haar geaardheid omgaan met de aarde, het leven en elkaar.

Door Wilbrord Braakman

30 Oktober 2017

Aan ieder die gewaar wil zijn, waarmee wij goedheid, schoonheid en liefde kunnen ervaren. Met name in de praktijk van het verwerven en delen van voldoende en gezond voedsel.

Over een heel zorgelijke situatie, ontstaan door het  genetische veranderen van planten die het  toxische herbicide glyfosaat kunnen weerstaan, daarmee voedsel en grond besmetten.

Consequenties daarvan door toename van ziekten en bodemerosie zijn schrikbarend.           Wereldwijd is sinds meer dan 25 jaar, het herbicide round up  – met de systemisch werkzame stof glyfosaat, enorm populair is geworden, omdat het zo simpel is te gebruiken.

Schade door toxische feiten aan bodem, gewas, dieren, excrementen, gezondheid en het milieu zijn groot. Natuurlijke kringlopen zijn daardoor beschadigd. Dit behoeft een omkeer.

De werkelijke gevolgen blijken al lang niet meer zo gunstig te zijn als was verzekerd.

Het gebruik van dit herbicide heeft wereldwijd dramatische praktijken van landbouw  bewerkstelligd: Mono-cultures zijn geforceerd, tot grote omvang gebracht.

De ecologische balans, die een diversiteit met landbouw in kringlopen met mineralen en microleven draagt, is daardoor drastisch geschaad en teruggedrongen.

Land met zaad en bolgewassen wordt nu voor opkomst bespoten met hoge doseringen glyfosaat. Ziekten zoals fusarium en gevaarlijke nematoden in bol en knolgewassen zijn heden niet meer voldoende te onderdrukken.

Varkens, kippen en koeien eten – ten dele – genetisch veranderd voer; soja, granen, maïs en grasgewassen, wat vanuit Zuid Amerika en de USA, met kostbaar en vervuilend transport wordt geïmporteerd. Mede daardoor is er in ons kleine landje een overbezetting aan vee, een overdosis van methaan en CO2 gekomen.

Rotterdam was hiermee voor de Europese markt, tot enkele jaren geleden de grootste importhaven. Nu importeert China grootste kwantum. Totdat? Gevaarlijke toekomst.

In 2014 dobberden we in Brazilië met een klein bootje in een grote Braziliaanse haven. Vlak langszij een ijzeren wand van het nog lege Chinese schip met de letters Shanghai. Dat staal zou na enkele dagen onder water blijven, totdat de lading ver weg zal zijn gelost. Op de grote soja velden hebben we met boeren gesproken. Sommigen zeiden: “We zijn vrijwillig met een ander landbouwmodel begonnen. Hebben de consequenties niet kunnen overzien. We weten niet hoe we terug kunnen keren naar een meer gevarieerde landbouw op ons land maar willen dat wel.” Al lang hebben boeren, zoals Percy Schmeiser, die gezonde gewassen telen hebben grote schade door besmetting van gmo velden ondervonden. Zie link ** onder.

Nooit heb ik begrepen dat overheden geen wettelijke gebruiksnormen van enige betekenis  hebben voorgeschreven. En de producent dit niet met EFSA, Europees Agentschap Chemische stoffen, CBTG e.a. hebben voorgesteld.

Alle EU landen hebben in Oktober over verlengde toelating hun standpunt uitgebracht. De Nederlandse boerin Annie Schreier heeft blanco gestemd. Onze overheid stemde voor. Het zal ongemoeid in de aandacht blijven, totdat het herbicide wereldwijd zal worden verboden. Nadelige gevolgen zullen meer doordringen in de maatschappij. Dat kan niemand stoppen.

Aanklacht.

Het middel blijkt meer ziekten, naast kanker te veroorzaken. Zoals de staat Californië dit al juridisch heeft onderbouwd en veroordeeld. Reden genoeg om het middel te verbieden. En het veroorzaakt ecocide. Veel landbouwpraktijken dragen niet meer de waarborgen die nodig zijn voor zelfs elke  minimale ecologische bedrijfsvoering.

Er is  vorig jaar een internationaal tribunaal tegen Monsanto gehouden.

Veel getuigen kwamen daarvoor naar Den Haag. Verklaarden duidelijk de schadelijke gevolgen van het gebruik van glyfosaat. Een  internationale groep van zeven rechters is daarna nog een half jaar uitvoerig gaan onderzoeken welk een schaden en gevolgen er werkelijk zijn. Op grond van dit gerespecteerde onderzoek is in Nieuwspoort op 18 April 2017 verklaard  dat er duidelijk ecocide in de wereld plaats vindt. Samengevat in drie hoofdlijnen:

a bodemdegradatie – b ecocide – c gezondheid aantasting, met ziekten en verzwakkingen.

Dit zijn voldoende reden om het zo snel mogelijk uit de landbouw te helpen verdwijnen.

Verbieden en perspectief.

Het middel op korte termijn verbieden behoeft snelle bedrijfsmatige aanpassingen.  Het onkruid  kan met technische en natuurlijke middelen worden bedwongen. Dit zal een gigantische mentale omkeer in de geschiedenis van landbouw teweeg brengen. Dat dit kan bewijzen agrariërs zelf, zij die voor gezond voedsel kiezen. Zorg van ecologen respecteren.

Al snel na de tweede wereldoorlog is er met bemesting, grond en gewasmiddelen, zoals DDT het ecologische milieu geschaad. Het heeft lang geduurd voordat dit werd verboden.

Heden is slavenhandel wettelijk verboden en strafbaar gesteld. Door de onophoudelijke stemmen van mensen en volkeren; om recht te doen, eerlijk zijn, verantwoordelijk zijn.

Daarom gaan nu aanklachten over glyfosaat onverminderd door. Ongeacht het liberale mandaat wat het bedrijfsleven heeft. Juist daarom. Zij zien zelf ook de consequenties meer en meer  onder ogen. Onkruid het stempel geven van groenkruid werkt. Technische en chemische/natuurlijke mogelijkheden zijn nog volop in ontwikkeling. Nadelen kunnen omzetten voor grotere voordelen is geboden. Zo ziet  paus Franciscus het ook; ‘’dat een integrale ecologie maatschappelijk noodzakelijk is.’

Goede voorbeelden.

Veel kleine boeren gebruiken geen glyfosaat en chemische meststoffen. Hebben niet meer dan 2 ha land en leven sober, naar westerse maatstaven. Ze zijn een potentiële groep verzorgers van voedsel mondiaal, met meer dan 50 %. Het meer lokaal voorzien van voedsel geeft veel voordelen. Dat duurzame ontwikkeling het heden offert aan slechtere toekomst voor hen die nu honger lijden – zoals ecomodernisten beweren; dat is te voorkomen. En zal op korte termijn de nadelen daarvan doen blijken. Duurzaam werken is juist ook investeren in een circulaire economie daar waar grond deel van is, waarop mensen wonen, het bewerken.

Met kleine stappen

In veel landen zijn boeren met hun land en steun van bevolking; consumenten en politici; wetsmakers en winkeliers  met  herstel van landbouw bezig. Dat vraagt meer dan alleen het niet meer gebruiken van glyfosaat. Het is hard nodig om de grond en de marketing op orde te brengen.

Biologische landbouw verdient en ondervindt te langzaam meer respect en steun.

De keuzen die we als consumenten maken zullen sterk bepalend zijn hoe wij nu het wereld- voedselprobleem*  tot zegen voor de natuur en ons zelf  met  elkaar en ten dienste van jongere generaties, kunnen herstellen en beveiligen.

Een tekenend voorbeeld.

Vleesconcern Vion gaat in Leeuwarden een nieuwe rundveeslachterij bouwen. En bericht:

‘Wil rekening houden met de kans dat Duitsers geen producten meer van Friesland Campina willen consumeren als er in een groot deel gemodificeerde stof in zit.’ Dat kan glyfosaat zijn.  Een goede over- en afweging. Vlees en vis is goed voedsel naast het plantaardige.

Willen kiezen.

Laten we de schakels in een evolutionair perspectief bezien. Vlees eten voelt meer als een aardse beleving. Mineraal gebonden, vast en stevig. De Maasai drinken zelfs het bloed.  Ik bepleit morele fantasie. Herinnering is er zou gauw iemand wakker is en zich met zijn fysieke lichaam meer en minder voelt verbonden. Besef over plantaardig voedsel met haar astraal verbonden krachten en zon. Waarbij de ether-lichamen intuïtief spreken, helpt begeleiden naar harmonisch gedrag. Een over dominerende plaats in de schepping mogen wij mensen elkaar niet aanmeten. Wel de plaats van een zijn, met liefde, die weet en altijd goed doet.

* dit woord; wereldvoedselprobleem hoorde op radio terwijl ik dit woord typte.

Wilbrord Braakman  Schagen. Ex tuinder, agrarisch adviseur.

wilbrord-nature.nl

** link Schmeiser v. Monsanto Canada Inc.

Verbindend ondernemen, uit EKOLAND. Dit is te downloaden.