== Titel ==
Notaoverleg biotechnologie 21 en 28 januari 2002, reactie van Lily Eijsten.
== Omschrijving ==
Reactie van L. Eijsten op gevoerde debatten in de 2e kamer over Notaoverleg biotechnologie. Datum 18-02-2002
== Auteur(s) ==
* Eijsten, Lily
== Volledige tekst ==
Nota’s overleg BIOTECHNOLOGIE met Ministeries en leden Tweede kamer op 21.1.02 en 28.1.02.
De bijwoning van het debat op 28.1.02 en de kennisname van de verslagen van de debatten op 21.1.02 nopen mij te reageren op de diverse uitlatingen van de beleidsmakers.
Het spijt mij te moeten constateren, dat niet iedereen op de hoogte is van belangrijke feiten, hetgeen ik een kwalijke zaak vind, want de consument zou toch moeten kunnen vertrouwen op de beleidsmakers, die met zijn allen de Overheid uitmaken, en die het anker moeten vormen voor het z.g. consumentenvertrouwen.
Zo meldde Mevr. Swildens dat de tijdelijke Commissie Terlouw, ingesteld door de Kamer, bedoeld was om de behandeling van nota’s betreffende VOORLICHTING en UITLOKKING VAN EEN PUBLIEKSDEBAT in goede banen te leiden.
Wat moet IK verstaan onder de “bezielende leiding” van Mevr. Terpstra, als ik lees, wat Renate Dorrestein in de NRC van 10 januari jl. zegt, dat het JUIST DE BEDOELING WAS stemmen van de organisaties met principiële bezwaren wat BUITEN SPEL te zetten? Is dat democratisch? Hiermee zijn de percentages van voor-en tegenstanders meteen VERVALST!
De opmerking, dat de pers hier veel aandacht aan het onderwerp besteedde kan wel kloppen, maar alleen aandacht voor de geluiden van de voorstanders!
Verder komt het bij mij over als bestond er een schadelijke GEDRAGSCODE voor de media. Wel wordt geschreven over het schaap Dolly en knock-out biggetjes. Het lijkt wel komkommertijd.
Niets wordt geschreven over b.v. antivries in het milieu en eczeemgevallen tengevolge van b.v. drift van herbiciden. In de formulering van Finale en Liberty b.v. zit 10% [[propaandiol]] – een antivries – hetwelk eczeem veroorzaakt. Dit antivries zit ook in veel cosmetica.
Ik ben me zeer goed bewust, dat we in een tijd van “Umwertung aller Werte” leven en dat we een eenmaal in gang gezet proces moeilijk kunnen omkeren, aangezien de aanwezig kennis zeer beperkt is, en we de gevolgen niet kunnen overzien vooralsnog. De tovenaarsleerlingen kunnen de processen niet terugdraaien.
Daarom is het interessant en belangrijk alle discussies en de huidige kennis over zo’n 40 jaren nog eens terug te zien. Vooral die beweringen van “verwaarloosbaar” als het op schadelijke effecten aankomt. Dat zei men zo’n 40 jaren geleden ook van asbest!
Gevraagd aan de Heer Noome van Advanta of hij wist wat de samenstelling van het herbicide is waartegen hij zijn planten resistent maakt antwoordde hij negatief.
En heeft U wel eens bezwaarschriften tegen proeven door de firma Mogen International met aardappelen voor productie voor Trehalose (een zoete zoetstof) met toepassing van cyanamide (groeimiddel, ontbladeringsmiddel, verouderingsmiddel) en de pleitnota van de firma en het commentaar van de Raad van State gelezen? Eerst doen.
Het is inderdaad moeilijk te laveren als de overheid duidelijk en betrouwbaar moet blijven. Ik benijd de beleidsmakers echt niet, als die stand moeten houden in de storm van de uitdagingen van genomics, en de zweep van de economie, en de consequenties daarvan door de beleidsmakers niet te zijn overzien. Niemand trouwens. Maar: voorlichting is een farce en goede voorlichting heb ik nog nergens gezien. Kan iemand mij die eventueel toezenden?
Het is daarom belangrijk om zelf de internationale literatuur te bestuderen. Aan kennis ontbreekt het duidelijk -na lezing van de stukken – en toch moet de politiek de eindverantwoordelijkheid dragen. Maar wie of welke instantie is dat in de praktijk. Een staatsverzekering? Of zoiets als verzekering tegen aardbevingen? (langs de Rijn, Limburg, Nd.Brabant).
Als er gesproken wordt over de Cogem en de verantwoordelijkheid van de adviseurs, krijg ik een vreemde smaak in de mond, De Cogem heeft tot 2 x toe n.a.v. de proeven met de Avebe-aardappelen A priori en A propos deze veilig verklaard, ondanks de aanwezigheid van Amikacine, waardoor nog 16 andere antibiotica onwerkzaam zouden worden. Daarover reppen Cogem en Avebe met geen woord. Logisch, dat ik de nieuwe aardappel met wantrouwen tegemoet zien! Diezelfde Avebe handelt buiten de boeren om, net zoals nu Cebeco 40.000 boeren buiten spel heeft gezet, om geen lastige discussies met de z.g. deelhebbers in de B.V. te hebben. Stommelingen.
Over voorlichting gesproken. Kent U de gedragscode wetenschappelijke onderbouwing Gezondheidseffecten ten behoeve van Gezondheidsclaims voor eet- en drinkwaren 1998? (Voedingscentrum). Ik moet aannemen, dat alle beleidsmedewerkers deze gedragscode kennen – en daarom snap ik niet, dat er geen storm van protest opsteekt, (Ik heb van deze gedragscode een uittreksel gemaakt van 3 bladzijden).
Gelukkig is het Voorzorgsbeginsel aanvaard, en het is onbegrijpelijk, dat er lieden zijn, die dit Voorzorgsbeginsel de nek willen omdraaien. (Zoals de Heer Simon Roozendaal van de H.A.N. onlangs in Elsevier!). Die hadden de hongerwinter nooit overleefd!
Heeft U er ooit bij stilgestaan, dat simpele etikettering niet zoveel zoden aan de dijk zet? Op het etiket moet niet alleen staan, dat er GGO’s inzitten, maar ook welke, b.v. residuen van antivries (propaandiol)!
Als misschien straks in Nederland vergunning wordt verleend om deze Liberty zonder beschermingskappen toe te passen op GM-mais (toekomstmuziek) (Liberty is toegelaten tot 1.7.02 op juridische gronden), dan kan doordat de maisplant resistent is tegen glufosinaat ammonium “technical” er op het onkruid Liberty gespoten worden, Ook moeten wij vooral letten op geïmporteerde grondstoffen. Er worden natuurlijk vastgestelde normen in acht genomen.
Een probleem zit ook in de detectie-methoden. Als b.v. Fujii aangeeft in haar rapport dat ernstige neurotoxische effecten optreden bij jonge zoogdieren bij zeer lage dosering van GLA (zij ging tot 1 mg/kg gewicht, dan vindt zij ook, dat de effecten bij 1 mg/kg en 5 mg/kg niet bijzonder verschillen.
De conclusie is dan, dat waarschijnlijk bij 1/2 mg/kg of nog minder bijna dezelfde effecten gevonden zullen worden als bij 5 mg/kg. Hiernaar moet onderzoek worden gedaan, in plaats van de bevindingen van Fujii onder tafel te schuiven. Als consument denk ik dan: men kan wel door precisie-instrumenten naar de maan gaan, dan moet men ook betere detectie-methoden kunnen maken – als men maar wil. Maar ja, als men zo’n 80% van de publieksgelden voor chemisch onderzoek laat beheren door het bedrijfsleven (om het niet in een bodemloze put te laten verdwijnen) zoals het standpunt is van de Ned. Chemische Industrie, dan komt de vrijheid van de universiteiten behoorlijk in de knel, en blijven de witte plekken in het onderzoek bestaan. Consequentie: wat zijn dan nog “onafhankelijke deskundigen?”
Er is een Amerikaan, die reeds stukken maan-grond verkoopt voor een mooie prijs. Waar moeten straks de boeren, die hun bedrijf moeten beeindigen en verkopen, en graag naar de maan zouden willen gaan, dan nog naar toe? Zelfs de maan is bezet. Dus: vasthouden wat je hebt!
De Heer Feenstra stipt “wezenlijke gelijkwaardigheid in het voorbijgaan aan – gaat niet inhoudelijk in op dit gladde ijs, maar vindt dat wij er beter van moeten worden, en vraagt zich dan ook af waar die “gouden bergen” dan wel blijven. Nou, de Solaris-groep waartoe Monsanto behoort kwam met zestien redenen waarom er geen gouden bergen zouden kunnen komen! En als je goed leest, dan kunnen veel oorzaken liggen bij de boeren, die “hun” zaden gebruiken. Een heel grote winst-waarschuwing! Maar dit is natuurlijk ook bij de beleidsmakers bekend! Netto verbetering zit er dus niet in. Men kan grotere aerealen inzetten, maar per oppervlakteeenheid kan er niet meer energie uitgehaald worden dan er ingebracht wordt.
De lange-termijn-effecten worden voorlopig niet positief beoordeeld. Daarvoor moeten we over 30 à 40 jaren terugkomen.
Om de mening te vragen van de niet-geïnformeerde meerderheid is de grootste flauwekul, vooral als de tegenstanders al bij voorbaat buiten spel werden gezet. Maar dat wisten die brave burgers niet!
De Neer Feenstra stipt even aan, dat de belangrijkste voorwaarde is vertrouwen in het bedrijfsleven, wetenschap en overheid. Helaas zijn we niet in Utopia. Ik heb reeds eerder genoemd de gedragscode van de Gezondheidseffecten Gezondheidsclaims (Voedingscentrum) 1998.
Heer Feenstra, hoe weet U, dat er in de literatuur geen aanwijzingen staan die de zorgen rechtvaardigen? Welke literatuur leest U – persoonlijk? Ik kan U zeggen: de misleidingen zijn niet van de lucht, maar U merkt ze niet op. Degenen, die ze wel zien worden buiten spel gezet! Aardigheidje: van een opgave van ca. 150 referenties was NIETS in Nederland verkrijgbaar. De documenten gingen over stoffen in de formulering van herbiciden en pesticiden, welke schadelijker zijn voor de gezondheid dan de z.g. werkzame stof. Nu heb ik zelf zo tussen de 100 en 150 documenten, dus maak ik mij hier niet meer zo druk over. Maar tekenend is het wel. Weerspiegelt de stand van de wetenschap die hier bekend is bij de beleidsmakers.
Overigens, U schrijft over de zorgen onder het publiek. Behoort U zelf niet onder dat publiek? Heeft U zichzelf er persoonlijk van overtuigd, dat bedoelde literatuur niet bestaat? Of herhaalt U simpel datgene wat men U vertelt?
Het is ernstig, dat U dat zomaar voetstoots aanneemt van de Commissie Terlouw, die een spreekbuis is van eenzijdige communicatie, al beweren ze van niet! U, Heer Feenstra, bent ook gemanipuleerd en U hebt het niet gemerkt! Het kabinet staat ervoor het publiek niet te misleiden, maar houdt zich steeds aan een rapport uit 1991 (het z.g. kanamycine-rapport) en de Raad van State eveneens.
Wat verstaat U echter onder gentech-voedsel? Toch niet de “genen” in het voedsel. De titel Eten en Genen is misleidend. Zou moeten zijn: “Eten van genproducten”. Kannibalen werden ziek van mensenvlees! Allemaal genproducten aan het eind van de voedselketen!
Wie of welke organisatie heeft U ingefluisterd, dat er geen wetenschappelijke publicaties zijn over de veiligheid van GM-producten (of onveiligheid)? De GM-producten moeten eerst op het land geproduceerd worden. En daar begint al de ellende.
Met de pesticiden, en dientengevolge de geacetyleerde herbiciden/pest. in de plant. Voorbeeldje: in Finale/Liberty zit o.a. antivries (propaandiol) 10% en alkylethersulfaat 30%. die zorgen voor dermatitis en cardiovasculaire effecten (volgens valabele documenten). Wat doet de rest?
De EPA verklaart niet in te staan voor de gezondheid van publiek en kinderen in o.a. openbaar groen, omdat ze de samenstelling van de pesticiden niet kennen.
Plezierige wandeling.
Die residuen zitten nog niet in voedsel, maar dat komt vervolgens. Ondertussen wordt het publiek ziek (eerst sensibilisatie en bij later contact met (o.a.antivries/ propaandiol): eczeem.
U weet ongetwijfeld, dat er de laatste jaren een explosie is van eczeem. Zie het artikel in het AD van 15 juni jl.: een interview met Dr.A.Oranje van het Dijkzigt Ziekenhuis Dat antivries zit overigens in vele cosmetica (b.v.Zovirax).
Waarom komt dit niet grootscheeps aan het licht? De commerciële testen deugen niet. Een commerciële test is afgekeurd wegens een te laag percentage propaandiol, met de drager vaseline i.p.v. water: Dit was een test voor propaandiol, maar gezien in Finale/Liberty 10% propaandiol zit, is de test ook belangrijk voor de herbiciden.
Op mij persoonlijk werd tot 3x toe een test toegepast met een gemiddeld 100 x tot 200 x te laag percentage propaandiol. En dan nog als drager vaseline!
Derhalve moet ik dus concluderen, dat dit wereldwijd zo gebeurt, anders was er wel in de medische literatuur iets over verschenen! Nu moet IK aan de bel trekken, met valabele rapporten in de hand: dat wel. Mijn zorgen zijn gerechtvaardigd. Een eventueel etiket behoort aan te geven dat met o.a. antivries gewerkt werd!!!
Nogmaals met betrekking tot die lange-termijn-effecten is het nuttig zich te verdiepen in het Asbest-probleem.
40 jaren geleden al actueel en nu na 2 generaties gevolgen. Het is zaak de kritiek van heden op de herbiciden zuinig te bewaren!
De Heer Poppe noemt de Ned.Voedsel Autoriteit en wederom wil ik het vorengenoemde gedragscode memoreren, hetwelk bij U allen bekend behoort te zijn. Ga U schamen!
Mevr. Halsema stipuleert duidelijk, dat er geen kennis aanwezig is met het oog op de lange-lermijn-risico’s. Begrijpelijk. Als er geen kennis is, houdt alles op. Misschien betere literatuurvoorziening voor de consument. Iets voor de Heer Udo?
De Heer Stellingwerf meldt dat je in de media “niks” vindt. Eerst goede informatie, dan kiezen. Als dat nog kan.
Garantie voor voedselveiligheid is uitgehold, is afhankelijk van belanghebbenden: eczeem ten gevolge van drift of gen-product in de plant (door spray (van glyfosaat, Bt, GLA); kan aanklikken tot oedeem, en bij beschadiging tot Ulcus Cruris – en gedonder met antibiotica. En dan heb je nog milieuproblemen: schade aan vogels, vissen, kleine zoogdieren.
Er zijn zoveel goedwillende mensen, maar ze zijn nergens toe bij machte – geen kennis.
Hr. v.d. Vlis: als er geen kennis is, is er ook geen vooruitgang! Zo simpel is dat. Alleen gezwets. Positieve grondhouding: als je plat ligt moet je maar overeind gaan staan.
De Heer Feenstra ziet het goed. In de bezwaarschriften aan VROM en de beroepschriften aan de Raad van State vindt U de vinger, die gelegd werd op lange-termijn-effecten en tekortkomingen in de risico-analyses, en de verzoeken tot niet-toelaten van een bepaald procedé.
Een aardigheidje is ook b.v. dat als je in een bezwaarschrift iets niet beschreven hebt je in het latere beroepschrift bij de R.v.St. daar niet meer mee kan aankomen, ondanks nieuwe interessante desbetreffende literatuur. Omdat de R.v.St, dan geen gelegenheid meer heeft die nieuwe argumenten door deskundigen te laten onderzoeken!
Tijdig zicht op effecten op de lange termijn vereisen een zevende zintuig. (Zesde zintuig is de “smaak van allergenen!”) De Raad van State is ook geen jo-jo.
Overigens, nieuwe gezichtspunten – bekend geworden nà de aanvrage – behoren door de aanvrager gemeld te worden.
Is het daarom, dat wij in de commentaren van VROM, R.v.St., en pleitnota’s steeds vermeld vinden, dat er sinds 1991 geen nieuwe feiten bekend zijn geworden in de literatuur?
Conclusie: men leest de alomtegenwoordige literatuur niet. Ik vind niet dat alles wat instituten beweren, maar voetstoots kan worden aangenomen. En verwijs weer naar die Avebe-aardappels.
Er behoort een risico-analyse gemaakt te worden voordat de planten in het veld komen – dus nà de kasperiode. Hier wil men steeds onderuit komen.
Over die mondiale schandvlek: het wereldvoedselvraagstuk. Ik hoorde, dat Europa meer geld voor de derde wereld beschikbaar stelt dan de VS. Is dat juist? Dus wie doet het meeste aan de oplossing van het wereldvoedselvraagstuk?.
De Heer Feenstra spreekt over producenten. Hij bedoelt toch zeker wel “producenten van het uitgangsmateriaal” en niet de boeren, al wordt het zo de laatste tijd voorgesteld. De consumenten met hun gereserveerde houding noem ik ongeïnteresseerde, niet geïnformeerde meerderheid, die absoluut niets weten van risico’s. Weten de aanwezigen dat wel? De mondige consument wordt doelbewust buiten spel gezet.
Mevr. Ross stelt het overdragen van kennis door het bedrijfsleven aan scholieren aan de kaak. Ziet de Heer Feenstra het gebeuren, dat de industrie in debat gaat met kritisch publiek, dat juist buiten spel werd gezet?
De Heer Feenstra moet een kritischer grondhouding aannemen zoals de Hr. Dittrich bedoelt.
Ik wil bij gelegenheid wel met misleidingen komen door de industrie. Die complimenten van de Hr. Feenstra voor de Commissie Terlouw: wat is daarmee bedoeld? De rest zwijgt.
De Heer Udo trekt ook mooi van leer. Ongeveer alles zal ingrijpend veranderen. Inderdaad: er is een explosie van eczeemgevallen.
In Nederland moeten biotech-toepassingen verantwoord en veilig plaatsvinden. Natuurlijk. Proeven met GMO’s moeten zeer zorgvuldig geschieden. Het algemeen aanvaarde Voorzorgprincipe is een groot goed en moet bijzonder in de gaten gehouden worden, vooral gezien de ontwikkelingen in een mondiaal kader.
De wereld is groot, arealen met GGO-gewassen kunnen gemakkelijk uitgebreid worden. In Nederland is dat anders. Wij lopen niet graag de zee in. Ik heb jaren geleden eens gehoord dat in de V.S. van boeren land opgekocht werd en betaald met certificaten. Hoe dat zat moet ik nog eens uitzoeken. Hier is dat anders. Landbouwgebieden onder Water? Natuurgebieden weer landbouwgrond?
Die grote arealen met GMO’s in de V.S. geven zorg. Alsmaar maisgluten overhouden. De meest waardeloze rest van mais, die men hier wil afzetten. Is het daarom, dat Cebeco – mengvoederbedrijven – brood ziet in vlees, d.w.z. afzet voor maisgluten in veevoeder?
Mevr. Ross ziet het goed. Overigens dat woord “toetsen” hindert mij. Dat is slechts het invullen van een vragenlijst. Zoals de vrijwillige diervoeder-test. Daar kan je alle kanten mee uit. Veel geïmporteerde zaden worden in het exportland niet getest. Het is toch maar veevoeder (Canada).
En dat bedrijven grote investeringen doen voor octrooien op hun naam en eventueel subsidie ontvangen? Mooi. Daardoor wordt de waarde van die bedrijven aanzienlijk groter en aantrekkelijk voor overname. En dat gebeurt dan ook. Wegvloeien van kapitaal.
Als de Heer Udo een open oog heeft voor de risico’s en gevaren, hoe kan hij zich dan positief willen opstellen t.o. van de niet meer tegen te houden technologie? De Cogem knapt het wel op. Echter met die Avebe-aardappel zaten ze goed fout. Gelukkig hadden wij nog het RIVM-rapport dd. 12.8.99, dat meldde dat Amikacine een laatste redmiddel zou zijn in ziekenhuizen echt geen “flauwe kul” is.
Namelijk: Amikacine wordt in de kliniek gebruikt wanneer een bacterie resistent is tegen gentamicine, en bij TBC. Het wordt zo min mogelijk gebruikt, omdat Amikacine ook toxische eigenschappen bezit.
Een initiële therapie met amikacine kan worden ingesteld bij ernstige infecties, waarbij nog geen veroorzakend micro-organisme is geïsoleerd of waarbij de gevoeligheidsresultaten nog niet bekend zijn.” We wachten de “lopende aanvraag” voor de nieuwe Avebe-aardappel maar af.
De heer Udo wil graag de indruk geven, dat hij alle binnen- en buitenlandse literatuur heeft bestudeerd. Hij weet dus, dat er een grote kennis-afstand is tussen wetenschap en publiek, en wil dat zo houden, en de keuze van de toepassingen afstemmen op de maatschappelijke wensen en behoeften. Brood en Spelen.
Gelukkig, dat de maatschappelijke organisaties en “individuen” steeds weer de kans krijgen een eigen standpunt in te nemen. Daarna worden ze weer buiten spel gezet! De Commissie Terlouw heeft er wel voor gezorgd, dat de voorstanders nu hun koppen boven het maaiveld hebben uitgestoken. Chapeau voor Terlouw!
Natuurlijk zijn er fantastische toepassingen in de biotechnologie. Dat weten we allemaal wel. Maar waarom moeten in de voedselsector zoveel gezondheidsSCHADELIJKE stoffen in PESTICIDEN toegepast worden, die geheim zijn voor het publiek – vooralsnog – in opdracht van de producenten van het UITGANGSMATERIAAL? (Fabrieksgeheim!).
Ernstig is, dat de COMMERCIELE TEST VOOR ECZEEM – d.w.z. op het antivries Propaandiol (intussen afgekeurd) als onderdeel van bestrijdingsmiddelen – waarschijnlijk wereldwijd – de kwalijke gevolgen van dit antivries versluiert.
Derhalve vindt men in de literatuur (behalve enkele) geen ziektegevallen tengevolge van herbicide-gebruik genoemd!
En helemaal niet, als men de buitenlandse literatuur buiten de deur houdt.
Kan de Heer Udo mij uitleggen wat veilig “genoeg” inhoudt? In de belevingswereld van de consument? Vertrouwen??? Hoog nut. (voor wie?), hoog risico (voor wie?).
Als de Heer Udo begint, dat door transparantie en volstrekte openheid van zaken het consumentenvertrouwen teruggewonnen kan worden, dan word ik kotsmisselijk. Sorry voor deze uitdrukking, en verwijs wederom naar de Gedragscode wetenschappelijke onderbouwing Gezondheidseffecten ten behoeve van Gezondheidsclaims voor eet- en drinkwaren 1998 (Voedingscentrum). Een vrijwillige code.
Een paar “aardigheidjes uit deze Gedragscode:
* “Het dossier bevat in elk geval een volledige weergave van alle niet openbare wetenschappelijke onderzoeken, waarop de Aanvrager zich beroept..” (dus NIET—valabele literatuur!) en
“4.12 Indien de Aanvrager de beoordeling door het panel niet juist acht, kan hij het Voedingscentrum binnen drie weken na ontvangst van het Beoordelings-formulier verzoeken een nieuw panel samen te stellen”…
Zo’n panel bestaat uit drie – door zichzelf uitgeroepen -“onafhankelijke deskundigen”.!!!!
Het zou dus kunnen zijn, dat die deskundigen half werk hebben geleverd. Maar…. wie betaalt de schade – eventueel – door een goedgekeurd product? Die panelleden? Die hebben zichzelf als deskundig geprofileerd. Vrijwillig. De Heer Udo is voor die gedragscode “gevallen”.
Graag hoor ik het commentaar van de Heer Udo, dan kan dat in de krant.
Mededeling voor de Heer Poppe: Bekijkt U het octrooi maar eens van Mogen voor hun Trehalose-aardappel (die produceert een zeer zoete zoetstof met toepassing van Cyanamide. Het is wel een interessant product! (Ons bezwaarschrift n.a.v. dossier 99/09).
Geen gevaar te duchten van het eten van GM Soja of GM Mais? Wel als je eerst gesensibiliseerd (gevoelig gemaakt, ofwel ziek gemaakt) bent door b.v. drift van herbiciden toegepast tijdens de teelt.
Een belangrijk punt van de Heer Udo is het feit, dat de wettelijke termijn voor behandeling van milieu-vergunningen niet altijd in acht genomen kan worden, en dat dit het kabinetsbeleid niet stimuleert. Jammer voor de Heer Udo: een “fast shuffle” is niet bevorderlijk voor de veiligheid.
Die “fast shuffle” zit ook de Raad van State dwars, waar zij zegt, dat bepaalde uit de literatuur gehaalde feiten die aanvankelijk in een bezwaarschrift naar voren gebracht werden, niet meer kunnen meetellen. Voor goed begrip: tussen bezwaarschrift en behandeling van het beroepschrift door de Raast van State kunnen een paar jaren zitten! Ontwikkelingen staan niet stil.
Vervolgens gaat de Heer Udo over tot relevante informatie voor de consument bij etikettering: Wat noemt hij relevant? Ik noem relevant, de vermelding dat antivries of alkylether in de plant terecht is gekomen. Dan kan de consument in de literatuur wel uitvissen wat dat betekent (nogmaals: eczeem en cardiovasculaire effecten). De consument moet opgevoed worden, niet dom gehouden. In de praktijk is veel mogelijk: we kunnen ook naar de maan.
In een botsing tussen de Heer Udo en de Heer Stellingwerf komt naar voren, dat etikettering slechts schijnzekerheid biedt. Dus: adequate etikettering, en werken aan nauwkeurige analyse, d.w.z. – nogmaals -zeer kleine hoeveelheden Glufosinaat ammonium/GLA kunnen bijna net zulks neurotoxische resultaten geven als grotere hoeveelheden. Zie, Fujii.
De geïnteresseerde consument heeft behoefte aan uitgebreide informatie. De politiek hoeft niet voor God te spelen en om uit te maken wat goed “genoeg” voor ons is.
Over landbouwkundige voordelen? Monsanto (Solarisgroep) komt met 16 redenen waarom we niet op voordelen behoeven te rekenen!
Lily Eijsten
Een consument
P.S. Herhalingen vinden zijn oorzaak in de tekst van het verslag.
== Zie ook ==
- Gedragscode voor wetenschappelijke onderbouwing ten behoeve van gezondheidsclaims voor eet en drinkwaren.
- Bezwaarschrift tegen aanvraag (van MOGEN International NV) voor veldproeven met genetisch gemodificeerde aardappelplanten met een veranderde Koolhydraathuishouding.
- Pleitnota RvS BGGO 98/23 MOGEN
- Bezwaarschrift tegen verlenen van vergunning voor teelt van genetisch veranderde aardappelrassen
== Externe links ==
* [http://www.minlnv.nl/portal/page?_pageid=116,1640333&_dad=portal&_schema=PORTAL&p_news_item_id=18713 Schriftelijke reactie Notaoverleg biotechnologie 21 januari 2002]
Archief TSS: Bezwaarschriften en commentaren van Lily Eijsten